Današnji starosedeoci vole da kažu da su „oduvek tu“, ali najveći broj žitelja ipak su kolonisti koji su 1945. stigli iz Bosanske Krupe, Duvna, Bugojna, Livna, Glamoča i drugih mesta zapadne Bosne.
- U Obrovcu su Srbi bili većina do 1812. godine, a onda su naseljeni Nemci koji postaju dominantni. Od 1945. opet se većina u selu promenila u korist Srba - priča o istoriji sela Leonardo Nemet, koji je sa grupom meštana u čast 700. godišnjice mesta napisao monografiju. - Ali prava istorija je onaj „prvi Obrovac“, koji je bio oko tri kilometra odavde prema Dunavcu i Bukinu.
Neka nepogoda se morala desiti pa su stanovnici Obrovca negde između 14. i 18. veka pomerili svoje selo oko tri kilometra prema severoistoku.
- Sela ne umiru brzo, bilo je potrebno mnogo vremena da se to desi jer je nekoliko vekova očuvano predanje o preseljenju Obrovčana sa starog mesta na novo - govori nam Nemet. - Onda smo odlučili da utvrdimo da li se radi o mitu ili ima i istine. Angažovali smo arheologa Jovana Koledina, koji je otkrio temelje pravoslavne crkve iz 13. veka.
- Tamo su, dakle, živeli naši sunarodnici pre mnogo vekova i odlučili smo da na tom mestu kod Karađorđevskih majura, koje je sada plodna zemlja pod kukuruzom, podignemo krst za njihove duše i kao znak našeg civilizacijskog poštovanja - iznose svoju odluku meštani Obrovca.
Nemet dodaje da su se u Vojvodini kao nigde menjale kraljevine i carevine, kao i narodi.
- Naše Društvo za očuvanje nasleđa iz Obrovca ima na hiljade dragocenih predmeta, od Rimljana nadalje, koje čuvamo po kućama i tražimo od opštine prostoriju da se to blago izloži - veli Nemet, čija je porodica iz Rijeke, preko Slavonije, stigla u Vojvodinu.
Vesti iz Vojvodine
Komentari na vestima
Greške koje su nastale